MUSEO ETNOGRÁFICO
LA CASTAÑA
Castiñeiros do val, meus castiñeiros
orfos, vellos, calados e retortos,
co toro podrecido, os brazos tortos,
alá embaixo no río e nos outeiros.
Estades desamparados e tristeiros,
sodes medio pantasmas, medio mortos
e, anque mucharon árbores e hortos,
non fumegan sequeiros en Sequeiros.
Fóronvos espulsando pouco a pouco,
fóronvos desterrando paso a paso
e acabarán quitándovos a vida.
A penas sodes nada. Só salouco
ou pinguiña de seiva envellecida
que, amargamente, agarda o seu ocaso.
Manuel María. Sonetos ao val de Quiroga.
Los castaños siguen alzados en sus melancólicos bosques dándole esplendor a nuestro paisaje. Este espacio está dedicado a algo tan nuestro como el proceso de secado de la castaña y su evolución hasta quedar limpia y lista para consumir durante todo el año.