A Castaña

Os castiñeiros seguen alzados nos seus melancólicos soutos dándolle esplendor a nosa paisaxe.

Este espazo está dedicado a algo tan noso como o proceso de secado da castaña e a súa evolución ata quedar limpa e lista para consumir durante todo o ano.

Castiñeiros do val, meus castiñeiros orfos, vellos, calados e retortos, co toro podrecido, os brazos tortos, alá embaixo no río e nos outeiros. Estades desamparados e tristeiros, sodes medio pantasmas, medio mortos e, anque mucharon árbores e hortos, non fumegan sequeiros en Sequeiros. Fóronvos espulsando pouco a pouco, fóronvos desterrando paso a paso e acabarán quitándovos a vida. A penas sodes nada. Só salouco ou pinguiña de seiva envellecida que, amargamente, agarda o seu ocaso. Manuel María. Sonetos ao val de Quiroga.