Eduardo Moreiras

O Camiñante na procura dos cumes

PRIMAVEIRA NO LOR – AS TRES IDADES DO LOR

Lectora: Natalia Álvarez (4ºESO)

PRIMAVEIRA NO LOR – O IVEDO

Lectora: Lorena dos Santos (1ºESO)

FOLLAS DE VAGAR
XORNAL (1969 – 1970): 20 DE SETEMBRE

Lector: Íker Rodríguez (1ºESO)

FOLLAS DE VAGAR
XORNAL (1969 – 1970): 21 DE DECEMBRE

Lector: Anxo Castro (1ºESO)

FOLLAS DE VAGAR
XORNAL (1969 – 1970): 29 DE DECEMBRE


Relator: Marcos Barrera (1ºESO)

MONTEFURADO


Relator: Marcos Barrera (1ºESO)

OS NOBRES CARREIROS


Relator: Marcus Pérez (1ºESO)

RÍOS DA MIÑA TERRA


Relatora: Alejandra Páez (3ºESO)

AS TRES IDADES DO LOR


Relatoras: Diana Alonso e Miriam López (5º EP)

A MÚSICA DO CEO

Relatora: Naiara Álvarez Blanco (5º E.P.)

PREMONICIÓN

Relatora: Julia Novoa Rodrígez (5º E.P.)

DILUVIO


Relatores: Erik Méndez, Xoel Cebey e Nacho González (4º ESO)

EDUARDO MOREIRAS

  • Nacemento: Quiroga, 1914
  • Falecemento: Vigo, 1991
  • Obras destacadas:

Primaveira no Lor (1974)
– Os nobres carreiros (1970)
Follas de vagar (1972)
Fogo solto (1976)
O libro dos mortos (1979)

  • Profesión: Escritor, funcionario do Corpo Técnico de Telecomunicacións
  • Membro da Real Academia Galega, 1978

Nesta casa naceu e viviu os primeiros anos Eduardo Moreiras ata que, sendo aínda pequeno, a familia se translada a Vigo.

A Quiroga e a esta casa regresará con frecuencia para camiñar polos carreiros e as serras e polas ribeiras do Sil, do Lor e do Soldón.

“Miña terra fermosa
anda entre ríos deitada”

Tal unha peregrinaxe na procura do seu berce persoal, o escritor percibe a beleza espiritual da paisaxe montesía e recolle as súas impresións en poemas e relatos de Primaveira no Lor, Os nobres carreiros, Follas de vagar ou Fogo solto, que configuran un extraordinario canto ás terras de Quiroga.

“Pola tarde vou cercando quediño, moi a modo, o xigante que vixía a morte e resurrección do río: a montaña que chaman Auga Levada, onde o sol se pon. O ceo, sen unha nube, relumea con palpitacións de rula. De pé, sobor dun penedo que xorde coma unha torre do flanco da montaña, vexo o Lor en Augasmestas, nun arco perfecto, derramarse no Sil”

(Primaveira no Lor, 1974)